تو اون عاشق ترینی تو اون والا ترینی
تو گر از بین گلها تو اون خوشبو ترینی
تو از باغ بهشتی تو دور از هر چی زشتی
تو با دست مبارک تو قرآن و نوشتی
تو از جنس خدایی تو با درد آشنایی
تویی خیبر گشا و تو دردا رو دوایی
تویی دلدار و دلبر تویی موروث اکبر
تویی مولای عاشق تو را عشقی به اون سر
تویی هم خون محبوب همان محبوب مهجوب
تو در عید غدیرت شدی منصوت و منصوب
تو در اوج مقامی تو معنای سلامی
تویی مولای مولا ندارم من کلامی
1378
عقلم میگه ، بسه دیگه عشقو ولش کن تو دیگه
قلبم میگه ، مگه میشه عشقی نباشه همیشه
این میگه عاشقی بسه اون میگه عشقم نفسه
این میگه درد است و عذاب اون میگه حالم من خراب
این میگه اذیت تو میشی اون میگه عاشق نمیشی
این میگه عقل است و زمان اون میگه عشق است و همان
1385
میدونی عشق منی تو همه عمر منی
دل و از جا میکنی با اون نگات
من به قربونت بشم جان منی جان
دلِ من گیر تواِ عزیز جونم واسه تو نوشتم و واست می خونم
جان منی جان
زیر رگبار و تگرگ و باد و بارون توی جنگل میخونم یا تو بیابون
جان منی جان
حلوا سمره امکحله شوف اشلون امدلله
فاطمه وله حَله میترا و ندا
شنو ما چان الاسم
جان منی جان
خل اسولفلچ یا سمره اشصار بیه من شفت نظراتچ الحلوا علیه
جان منی جان
رحت فیه و ما صبر و ارتاح بالی صوره اعیون الجمیله فی خیالی
جان منی جان
مو چذب حبی انه
لا شهر ولله سنه
حتی گبری و الفنه عاشگ هواچ
انتی صرتی للابد
جان منی جان
بلگلب انا ارد اضمچ یا حیاتی لا بدونچ ما ارید کل امنیاتی
جان منی جان
لو اختبوچ انا انتحر بحزام ناسف خل ایکتبون الجراید و الصحایف
جان منی جان
24/5/92
تو با منی اما ، من با تو نیستم
تو هستی اما ، من بی تو نیستم
تک و تنهای عالمم ، زیر پات تموم عالم
عاشقم کردی نه یک دل ، قد هر چی دل تو عالم
تو یه تنهای بزرگی ، کسی قد تو نمیشه
اگه هم بشی تو قدم ، عقل من میگه نمیشه
تو چه نزدیک و چه دوری ، تو عزیز و پر غروری
بر جفای قلب سرکش ، تو همه اش سنگ صبوری
1391
ای کاش وقت رفتن نمی دیدم تو رو من
وداع با تو گفتن یار تو میشدم من
اس کا ش وقت رفتن چشمام تو نمیدید
ای کاش وقت رفتن روحم ز تن می پرید
ای مونس روانم ای یادگار جانم
بی تو چرا بمانم عاشق تو همانم
رفتی و این جدایی بین من و تو افتاد
تو رو سپرد به غصه منو به گریه پس داد
ای کاش وقت رفتن نمیدیدم تو رو من
وداع با تو گفتن یا ر تو می شدم من
ای کاش وقت رفتن می شد ندای مردن
ای کاش وقت رفتن منو با تو می بردن
من دیده ام به چشمم کای جان من تو رفتی
رفتی و با دلی پر از غم چرا تو رفتی
آخر همین جدایی بین منو و تو افتاد
تو رو سپرد به غصه منو به گریه پس داد
1375
من یه تنها ، یه مسافر ، تو مسیر وحشی باد
من یه زخمی از غریبه ، من یه تکیه داده بر باد
من نگاهم به طلوعه ، ولی راه من غروبه
تو یه آسمون ستاره ، ولی ماه من دروغه
تو یه دریای عجیبی ، که پر از موج غریبی
من یه ساحل رَونم ، که تو دریا بی نشونم
من یه عاشق ، یه فدایی من شعار بی صدایی
تو نهایت سپیدی تو به پاکی خدایی
تو سراپا بی نیازی ولی من خود نیازم
تو برنده ای تو بازی ولی من همه اش می بازم
من اسیر این سرابم من یه رویای تو خوابم
تو همه اش خوشی و شادی من همیشه در عذابم
تو حواست به نسیمه من که درگیر تگرگم
تو نفس نفس حیاتی من یه محکوم به مرگم
23/11/1391- Notation 3/12/91
بارِ به دوش دنیا ، سنگینی من و تو عارِ برای دنیا ، غمگینی من و تو
طلسم این جنایت ، جنون مرد کهنه نتیجه خیانت ، زمین خشک و مرده
از آسمان فراتر ، خدای آسمان بود در این زمین پستی ، یه چشمه زمان بود
اگر که بر زمینی ، به زیر آن روی زود شوی مثال هیزم که می شود چو یک دود
اگر در آسمانی ، فراتر از زمینی به زیر آن نشی تو ، تو صاحب امینی
زمین زمین مرده ،
ز دست این و آن مُرد
رجیم آن تباهی
زمینی یا رو آزرد
یه آسمونِ آبی ، هوای این زمین است
زمین بی هوایی ، مثال این جبین است
ستون این هوا را ، ندیده است بنده ای
اگر بشر تو دیدی ، چه بی جهت کنده ایی
جنایت زمینی ، هوای پاک امروز
چه آب شرب شیرین ، خرابه های دیروز
ملائک از همان روز ، جنایت تو دیدند
بشر چه ساده ای تو ، به مثل تو ندیدند
خدا جواب نه را شنید از آسمانها
بشر چه بار سختی ، گرفته از همانها
چه دیروزی که امروز ، همان هر روز ما شد
پدر خورده فریبی ، همین سختی ما شد
اگر مادر نمی گفت ، پدر میلی نمیداشت
ولی عشقش به مادر، چه بذر سنبلی کاشت
اگر منفی قصه ، ز حضرت شد رجیمی
چگونه داخلش شد ، کُنَد آدم رَجیمی ؟
1391
ای والا ترین اسطوره روی زمین ای عاشقترین مردانه مرد این زمین
ای تو یاور دین خدا ای مرد صدا مرد ندا
با نام تو شد جهان و عالم ای تو بهانه برای آدم
ای که سلحشور ای که دلاور ای فاتح بدر ای خصم کافر
ای که بداد انسان رسیدی تا ختم پیغام رنجی بدیدی
حبیب قلبی یا محمد شفیع ذنبی یا محمد
1376
سلام ای خاک خوب من سلام ای روح شعر من
سلام ای اسوه ایثار سلام ای مهد و عشق من
سلام ای ایران سلام ای ایران
دیار حکمت و دانش دیار قدرت و کوشش
دیار جنگ با ظالم دیار وحدت و سازش
تمام عرصه گیتی تو چون دُر میدرخشیدی
تو دست ظالمان را قطع نمانده ظلم و تبعیدی
سلام ای یاران سلام ای یاران
ببین دریا و بستانها ببین زیبائی گلها
به لطف ایزد منان چه عشقی مانده در دلها
سلام من سلام ما به تو ای سرزمین ما
دیار مهر و صلح و عشق فدای تو دل و جانها
1374
1376
روزگار جوانی ما روزگار فانی ما
روزگار مملو از غم روزگار آه و ماتم
ای دریغ از هر چه بودم ای دریغ آخر چه هستم
من جوانی سر به دامم گمشده گریده نامم
روزگار شک و تردید روزگار ترس و تهدید
روزگار جوخه و دار روزگار آتش و نار
ای دریغ از هر چه بودم ای دریغ آخر چه هستم
من جوانی سر به دامم گمشده گریده نامم
روزگار منقل و دود روزگار تلخ و بی سود
روزگار حسرت و آه روزگار مرد گمراه
روزگار این جوانی روزگار بد زمانی
1392/01/29
روزگار حسرتِ نون روزگار گرمی خون
روزگار دشنه شب بر تن بی جان ایرون
روزگار حبس گریه روزگار اشک خنده
روزگار دار زندان سهم هر روز پرنده
روزگار مرد سبزی در پس پرده سیاهی
روزگار شکل آدم روی شکلی از تباهی
