بلوای عشق

مجموعه اشعار حسین طلال

بلوای عشق

مجموعه اشعار حسین طلال

بلوای عشق

برخی آثار نوشته شده در این مجموعه توسط حسین طلال آهنگسازی و اجرا شده است .

آدم

در سکوت محض عالم          زاده شد فرزانه آدم

زاده نفس خدا بود                  زایشی بس بی صدا بود

زاده از مادر نشد                  اولین مرد جهان

پدری حتی ندید                    اولین مرد زمان

مهر مادر را ندید                   دیده مهر برتری

از پدر عطفی ندید                 در سر عشق همسری

اولین مرد جهان                    ای پدر والا پدر

از پدر نی آمدی                    والد هر چه پسر

اولین خورده فریب               رانده از جنت شدی

با نبی و عترتش                    صاحب غفران شدی

 

1375

یه غریبه اومد و رفت تو دلم

قلب عاشق اون شد منزلم

خون دل خوردم ولی ندیدمش

واژه های خط اون شد حاصلم

اولین روزی که اون خطی نوشت

واژه های خط اون شد سرنوشت

با همون دست و همون خط و قلم

منو برد تا آخر هر چی بهشت

نغمه های عشق اون تو گوش من           برده از من همه عقل و هوش من

این صدا برای من لالایه                    واسه عقل و دل مدهوش من

 

1387

بدست تو نجات من ،                       از این زندون تنهایی

اگه  فردای این عاشق ،                     بشه حتی یه رسوایی

نجات و از تو می خواهم                   صداتو از تو می خواهم

برای قلب این عاشق                         یه سهمی از تو می خواهم

همیشه در نگاه من                           یه موج گرم و طوفانی

همیشه در نگاه تو                           سکوت سردی و فانی

نفهمیدی نگاه من                             ندید ی تو ، تو آه من

اگر که جرم من این است                   نبخشیدی گناه من

نگاه و از تو می خواهم                     صدا رو از تو می خواهم

برای قلب نفرینی                            دعا رو از تو میخواهم

1384

حکایت عشق

پیدا که میشه مثل همیشه

حکایت عشق    تموم نمیشه

حتی اگه این    دنیای کهنه

بسوزه و بمیره  اون    تموم نمیشه

حکایت شهرت و نام                با مرگ تو میشه تمام

متاع از این دنیا همه اش                    با مردنی میشه تمام

ثروت اگه مال تو بود             تو برزخت داره چه سود

عشقت اگه حقیقتی                ببین حالا داره چه سود

پیدا که میشه   مثل همیشه      دیو سیاه زندگی رسوا چه میشه

حتی اگه این    دنیای کهنه      بسوزه و بمیره اون تموم نمیشه

داده خدا همه همین                جانی به تن روی زمین

اما اگر جان را دَرَد               جسد رود زیر زمین

عاشق اگر سبک شود             سوی خدا راهی شود

سوی یگانه یاورش                روانه بی آهی شود

1375

تقدیم تو باشد همه              عمر جوونی من          

با تو شقایق می شود                عمر سپیدی من

من با تو از جوانه ها               هر روز خوشتر می شوم       

عمر دوباره گیرم و              هر روز پر تر می شوم

قبل از حضورت بوده ام          شعر و ترانه خوانده ام

 تقدیم هر کس نی کنم           هر انچه را من خواند ه ام

یارم اگر سهمم نشد               رفت و به غربت مرده شد

سهم من از مرگ دلم               عشقی دوباره زنده شد

سهم من آن  بلوا  نبود             بلوای عشقم او که بود

صبری بکردم با عطش           مثل من همچون او نبود

خون و نفس در جسم تو           آثار عشقم روی تو

امداد غیبی در برم                 می تازم اکنون سوی تو

دل برده ام ، دلداده ام              زیبا گلی بوئیده ام

ای زاده زیبا گلم                   عمری تو را بوسیده ام

من در شب مولوده ام               عاشق شدم ای نو قدم

در این دلم سکنی سپس            بر این زمین کوبی قدم

غایب تو هستی از نظر           اما تو هستی در نظر

چشم انتظارت مانده ام            بر ما کنی روزی نظر

30/11/1387

روزی دوتا پرنده               همدیگرو می خواستن

با هم دیگه می خوندن             همدیگر و می خواستن

زندگیشون به راه بود            عشقشون از خدا بود

تو فکر هم همیشه                لونه هاشون جدا بود

از لونه می پریدن                  همدیگرو می دیدن

از عشقشون می گفتن             گل واسه هم می چیدن

چیزی مثل یه رگبار              اومد توی هواشون

گرفته شد صداشون              شکسته شد دلاشون

پژمرده شد گلاشون

08/05/1386

یکی از اون دو عاشق              همسفر هوا شد

از عشق او ن یه عاشق            به سادگی جدا شد

نوای اون پرنده                    صدای بی صدا شد

فریاد اون یه عاشق                تو عمق شب رها شد

12/05/1388

آتیش بپا کن ای همصدای  من          منو صدا کن ای همصدای  من

بهانه موندنی ،  دلیل خوندنی              بی تو بودن نمی خوام    با تو می خوام بودنی

غوغا بپا کن ای یاور من                              غم و رها کن ای دلبر من

معجزه تازه ای نداره اندازه ای                 گرمی دستای تو          آتیش و گدازه ای

                               حالت چشمای تو          مستی غمازه ای

منو جدا کن از کابوس خواب من                   منو صدا کن ای رویای ناب من

غریبه یاوری   غریق ناباوری           ماه و سالت مثل من        این دلیل باوری

همصدای  خوب من                حاکمی و داوری

1387

چنان بودم که می دیدی          من آن بودم در این دنیا

که شکلم همچو مجنون و                  یه مجنون تک و تنها

من آن بودم یه آواره              یه آواره آواره

مرا بردی در این بازی            که این بازی یه قماره

قمار زندگی من                             حدیث گرگ و انسانه

بمیرم من ، بمیرم من              که رو حم روح زندانه

تنم رو تیغ جلادی                دریده و دریده

به قلبم رحمی نکردی            غریبه آی غریبه

جرم من عشق رهایی              جرم من نفس کشیدن

تو رگت خون جدایی              آرزوی من پریدن

تن به عشق تو ندادن               باید ، اما سرنوشته

بازیه یه بازی سخت              سرنوشت و کی نوشته

1380

دو روز اگه بگذره            تورو نبینمت من

خواب تو رو میبینم

سه روز اگه بگذره              تو رو نبینمت من

بدون که من می میرم

نگو یه ماه که خیلی               میشه حساب دیدن

به سوگ عشق می شینم

گیتار و من می شکنم              دیوا ر و سر میزنم

منم باهاش می میرم

دستم می شه پر از خون                    شعرام سیاه همشون

عزایی من می گیرم

سیاهه جامه من                    تنهایی خونه من

به سوگ عشق می شینم

بهار 1386

دلم تنگه برایت نازنینم          تو گوشم اون صدایت نازنیم

نازنین تویی همیشه نازنینم     نازنین تویی همیشه نازنینم

بی تو بودن منو کشته            سرنوشتمو نوشته

با تو این زمین خاکی              واسه من مثل بهشته

لحظه رسیدن تو                            آرزوی دیدن تو

واسه این قلب شکسته             مرحمه خندیدن تو

پر پروازم تویی تو               اوج آوازم تویی تو

نغمه سازم  تویی تو               محرم رازم تویی تو

1384