طواف

به کعبه رفتم و دورَش بگشتم                مناسک شد تمام حاجی نگشتم

ندا آمد چرا با پا تو گشتی                       که آخر بی ثمر بر خانه گشتی

برو منزل جهادی کن به نفست                 رها کن این دل و از هر چه زشتی

سپس در خانه شو وقتی تو پاکی             که دورت من بگردم چون تو گشتی

کسی حاجی بشد در خانه خویش             ثوابی او بکرد از زائری بیش

که مال حج خود در راه مسکین                بداد و چون نشست در منزل خویش

کسی مثل تو ای  مسکین غافل                  فراموشت  بشد قربی و هم کیش

برو درمان درد بی کسی باش                  کمی فکر برادر یا کسی باش

که این صد حج تو باشد به مقدار              چراغ راه خیر هر کسی باش

گرفتم من چه درسی از ندایش                 شنیدم یا که حس کردم صدایش

از این پس می روم تا پاک باشم                غرور از دل برون ، چون خاک باشم      

1392/02/19