محکوم

من یه  تنها ، یه مسافر  ،              تو مسیر وحشی باد

من یه زخمی از غریبه  ،            من  یه تکیه داده بر باد

 

من  نگاهم به طلوعه ،               ولی راه من غروبه

 تو یه آسمون ستاره ،                 ولی ماه من دروغه

 

تو یه دریای عجیبی ،                 که پر از موج غریبی

من یه ساحل رَونم ،                     که تو دریا بی نشونم

 

من یه عاشق ، یه فدایی                 من شعار بی  صدایی

 تو نهایت سپیدی                         تو به پاکی خدایی

 

تو سراپا بی نیازی                      ولی من خود نیازم

تو برنده ای  تو بازی                  ولی من همه اش می بازم

 

من اسیر این سرابم                     من یه رویای تو خوابم

تو همه اش  خوشی و شادی        من همیشه در عذابم

 

تو حواست به نسیمه                  من که درگیر تگرگم

تو نفس نفس حیاتی                     من یه محکوم به مرگم

 

23/11/1391- Notation  3/12/91