روزای من تیره و تارن ، نداری تو خبر
شبهای من پر انتظارن ، نداری تو خبر
اگه بخوای بدونی تو ، اگه بخوای بخونی تو
حال منو ببینی تو ، بیا بی خبر
گلهای باغچه دلم همه پژمرده
قناریهای خوشگلم همه افسرده
اگه بخوای بدونی تو ، اگه بخوای بمونی تو
حال منو ببینی تو ، بیا بی خبر
چشمای من ابر بهارن ، نداری تو خبر
شعرای من پر از غبارن ، نداری تو خبر
دستای من در انتظارن ، نداری تو خبر . نداری تو خبر
اگه بخوای ببینی تو
اشکای گونه ها مو تو شعرای پر غبار تو
بیا بی خبر
27/10/88
خرابم تو کردی عذابم تو دادی
به رنجم کشیدی تو عشقی ندادی
نه سیرابم از عشق نه خرسندم از عشق
ندانم چه جامی بنوشیدم از عشق
تو را من به جادو به راهم کشانم
و یا من به جادو ز عشقت رها شم
رسیدم به آخر به کوهی ز غصه
چه سر خواهد آمد سرانجام قصه
نه بودن به دستت نه دوری ز وصلت
نه این و نه آنم من آشفته مانم
1382
ناگهان سبک شدم مثل پروانه شدم
رو به اون نور سپید بی کسی راهی شدم
پیش رو دارم رهی بی کس و بی همرهی
تا به اون شهر قشنگ پر عذاب است هر رهی
جسم من در قبر من خاک سردی روی اون
در جوارش روح من تنگ و تار است لحدمون
یک اتاق تنگ و تار در و دیوار گلی
پس کجا شد اون همه ناز و لهو اولی
دنیای ما همینه بس ، حکایت اسارته
اسارت جان در بدن ، اسارته اسارته
زندون تن مال تو نیست امانته امانته
بیهوده راهی رفتنت شقاوته شقاوته
از تو تنم رها شدم پرنده دریا شدم
از هر چی هست جدا شدم همسفر صبا شدم
1376
در سکوت محض عالم زاده شد فرزانه آدم
زاده نفس خدا بود زایشی بس بی صدا بود
زاده از مادر نشد اولین مرد جهان
پدری حتی ندید اولین مرد زمان
مهر مادر را ندید دیده مهر برتری
از پدر عطفی ندید در سر عشق همسری
اولین مرد جهان ای پدر والا پدر
از پدر نی آمدی والد هر چه پسر
اولین خورده فریب رانده از جنت شدی
با نبی و عترتش صاحب غفران شدی
1375
یه غریبه اومد و رفت تو دلم
قلب عاشق اون شد منزلم
خون دل خوردم ولی ندیدمش
واژه های خط اون شد حاصلم
اولین روزی که اون خطی نوشت
واژه های خط اون شد سرنوشت
با همون دست و همون خط و قلم
منو برد تا آخر هر چی بهشت
نغمه های عشق اون تو گوش من برده از من همه عقل و هوش من
این صدا برای من لالایه واسه عقل و دل مدهوش من
1387
بدست تو نجات من ، از این زندون تنهایی
اگه فردای این عاشق ، بشه حتی یه رسوایی
نجات و از تو می خواهم صداتو از تو می خواهم
برای قلب این عاشق یه سهمی از تو می خواهم
همیشه در نگاه من یه موج گرم و طوفانی
همیشه در نگاه تو سکوت سردی و فانی
نفهمیدی نگاه من ندید ی تو ، تو آه من
اگر که جرم من این است نبخشیدی گناه من
نگاه و از تو می خواهم صدا رو از تو می خواهم
برای قلب نفرینی دعا رو از تو میخواهم
1384
پیدا که میشه مثل همیشه
حکایت عشق تموم نمیشه
حتی اگه این دنیای کهنه
بسوزه و بمیره اون تموم نمیشه
حکایت شهرت و نام با مرگ تو میشه تمام
متاع از این دنیا همه اش با مردنی میشه تمام
ثروت اگه مال تو بود تو برزخت داره چه سود
عشقت اگه حقیقتی ببین حالا داره چه سود
پیدا که میشه مثل همیشه دیو سیاه زندگی رسوا چه میشه
حتی اگه این دنیای کهنه بسوزه و بمیره اون تموم نمیشه
داده خدا همه همین جانی به تن روی زمین
اما اگر جان را دَرَد جسد رود زیر زمین
عاشق اگر سبک شود سوی خدا راهی شود
سوی یگانه یاورش روانه بی آهی شود
1375
تقدیم تو باشد همه عمر جوونی من
با تو شقایق می شود عمر سپیدی من
من با تو از جوانه ها هر روز خوشتر می شوم
عمر دوباره گیرم و هر روز پر تر می شوم
قبل از حضورت بوده ام شعر و ترانه خوانده ام
تقدیم هر کس نی کنم هر انچه را من خواند ه ام
یارم اگر سهمم نشد رفت و به غربت مرده شد
سهم من از مرگ دلم عشقی دوباره زنده شد
سهم من آن بلوا نبود بلوای عشقم او که بود
صبری بکردم با عطش مثل من همچون او نبود
خون و نفس در جسم تو آثار عشقم روی تو
امداد غیبی در برم می تازم اکنون سوی تو
دل برده ام ، دلداده ام زیبا گلی بوئیده ام
ای زاده زیبا گلم عمری تو را بوسیده ام
من در شب مولوده ام عاشق شدم ای نو قدم
در این دلم سکنی سپس بر این زمین کوبی قدم
غایب تو هستی از نظر اما تو هستی در نظر
چشم انتظارت مانده ام بر ما کنی روزی نظر
30/11/1387
روزی دوتا پرنده همدیگرو می خواستن
با هم دیگه می خوندن همدیگر و می خواستن
زندگیشون به راه بود عشقشون از خدا بود
تو فکر هم همیشه لونه هاشون جدا بود
از لونه می پریدن همدیگرو می دیدن
از عشقشون می گفتن گل واسه هم می چیدن
چیزی مثل یه رگبار اومد توی هواشون
گرفته شد صداشون شکسته شد دلاشون
پژمرده شد گلاشون
08/05/1386
یکی از اون دو عاشق همسفر هوا شد
از عشق او ن یه عاشق به سادگی جدا شد
نوای اون پرنده صدای بی صدا شد
فریاد اون یه عاشق تو عمق شب رها شد
12/05/1388
آتیش بپا کن ای همصدای من منو صدا کن ای همصدای من
بهانه موندنی ، دلیل خوندنی بی تو بودن نمی خوام با تو می خوام بودنی
غوغا بپا کن ای یاور من غم و رها کن ای دلبر من
معجزه تازه ای نداره اندازه ای گرمی دستای تو آتیش و گدازه ای
حالت چشمای تو مستی غمازه ای
منو جدا کن از کابوس خواب من منو صدا کن ای رویای ناب من
غریبه یاوری غریق ناباوری ماه و سالت مثل من این دلیل باوری
همصدای خوب من حاکمی و داوری
1387
